Juwelen van het Virgental

Dag 1 We ontmoeten elkaar om 9.00 uur voor het Nationalparkhaus in Matrei in Osttirol, Oostenrijk. Het Nationalparkhaus geeft ons alvast een voorproefje van wat ons in het nationale park zelf te wachten staat. Aan het einde van de ochtend rijden we vanuit Matrei naar het einde van het Virgental. We starten onze wandeling rustig, over een karrenpad langs de wild ruisende Maurerbach, die we oversteken bij de Stoan alm. Hier kunnen we eventueel nog een lekker kopje koffie drinken of iets eten. Hierna begint het pad sterker te stijgen, en komen we door een geurig bos van lariksen en sparren op de kleine alm van de Ochsner Hütte. We zijn boven de boomgrens en hebben inmiddels zicht op ruige bergen in de verte, die we beter zullen leren kennen. Na het oversteken van de beek zien we de Essener-Rostocker Hütte liggen. De laatste meters zijn nog even een ‘kuitenbijter’ voordat we op het zonnige terras kunnen neerploffen.

Dag 2 In twee uur lopen we rustig omhoog naar de top van de Rostocker Eck. In de diepte zien we de Simonysee liggen, met daarachter de vergletsjerde Simonyspitzen. Rondom hoge toppen, onder ons de meanderende Maurerbach, en in de verte misschien al de Grossvenediger met zijn topkruis. Vanaf deze top kunnen we een stuk in de richting van de Malham gletsjer wandelen. We krijgen zo een goed beeld van het landschap dat door de terugtrekkende gletsjers wordt achtergelaten, met unieke vegetatie. Op de terugweg naar de hut komen we langs een hoogveen met het fotogenieke wollegras. Na afloop even rust nemen op het vlakke ‘strand’ van de spiegelgladde Simonysee tussen de hoge toppen is een bijzondere ervaring.

Dag 3 Na een uitgebreid ontbijt dalen we de morenerug af en steken de vallei over waar de Maurerbach nog vrij doorheen meandert. Een uniek landschap! Aan de overkant van de beek kiezen we het pad dat ons naar het Türmljoch leidt, een pas die toegang geeft tot het dal van de Dorfer Bach. Bij goed weer zien wij ons doel van vandaag, de Johannishütte, al liggen. Maar de hoge Grossvenediger met zijn ‘kroon’ trekken natuurlijk ook de aandacht! Na een afdaling door een bijzonder bloemrijk weidelandschap en het oversteken van een kloof via een natuurlijke brug bereiken we de recent gemoderniseerde Johannishütte. Als je interesse hebt in geologie ga dan vooral ’s middags mee omhoog langs de Dorfer Bach om het U-dal te bewonderen. Misschien kunnen we gemzen spotten!

Dag 4 Vanaf de Johannishütte gaat het pad gelijk fors omhoog, met zigzags door de met gras bedekte berghelling. Gelukkig volgen we de Venediger Höhenweg, een route die veel begaan wordt. We steken diverse beekjes over, en enkele bordjes wijzen ons de weg. Vergeet niet af en toe omhoog te kijken, want misschien vliegt daar een baardgier of steenarend. Na zo’n 3,5 uur bereiken we de Zopetscharte. Vanaf de scharte zien we de Eisseehütte en de schitterend in een kom gelegen Eissee al liggen, met daarachter de Weisspitze. Bij de afdaling van de scharte moeten we onze aandacht erbij houden, want het is steil. Een klein stuk is beveiligd met staalkabel. Beneden aangekomen steken we een beek over door van steen naar steen te springen, en bereiken in de middag de hut.

Dag 5 We maken vandaag een dagtocht met lichte bepakking. We lopen naar het Wallhorner Törl waar we worden beloond met een magnifiek uitzicht over de Mullwitzkees (gletsjer) en het hart van het Venedigermassief. Wat een contrast met de afgelopen dagen! Soldanella’s groeien en bloeien dwars door de sneeuwresten heen. Rond het middaguur is het lekker om even de schoenen uit te trekken en de voeten in het koude water van de Eissee te steken. De middag brengen we door op een vlakte die pas recent door de gletsjer is vrijgegeven. Hier komt veel pioniervegetatie voor én we bevinden ons aan de rand van het Tauernfenster. Het is een prachtige plek voor macro fotografie: gletsjerranonkels, steenbreek, Edelweiss, kruipwilgen. ribbelpatronen in het gletsjerzand, steensoorten in allerlei kleuren: gneiss, prasiniet en serpentiniet. We overnachten weer in de Eisseehut.

Dag 6 Via een hoogteweg met fraaie uitzichten wandelen we naar de Sajathütte, het kasteel op de berg. De zonovergoten zuidhelling, de Sajatmähder is beroemd om zijn flora. We hebben uitzicht op het dorp Prägraten en daar bovenuit de Lasörlinggruppe, Na de lunch in het kasteel dalen we het zigzagpad af, en bereiken via de Stabanthütte met zijn kleine dierentuin het gehucht Hinterbichl. Hier steken we de Isel over, en lopen aan de zuidkant van de Isel terug naar Stroden.